OP DE MARKT IN TETOUAN

Het bezoeken van een Medina. Het verschil tussen toerist of toeschouwer zijn. De neiging om blikken te ontwijken en vooral te letten op wat er op de grond ligt tegenover stil staan en kijken. De mensen aan je voorbij laten gaan in plaats van jezelf een weg te banen levert veel nieuws op. In de zon op de hoek van de smalle steeg, vlak voor een waterbron, even tegen de okeren muur leunen. Tegenover staat een man een oude trui en een overhemd te verkopen. Meer waar heeft hij niet. We kijken elkaar aan. Hij zegt:     ‘Lekker he? Dat laadt de batterijen op.’  Zelf staat hij vrij magertjes gekleed in de schaduw. Even later steekt hij de anderhalve meter over en zegt in tandenloos Frans: ‘Wij hebben een koning, maar jullie hebben Beatrix.’Waaraan heeft hij gezien dat wij Nederlanders zijn? We kunnen het hem niet vragen want hij is bezig zijn trui te verkopen. Er zitten twee gaten in. De klant aarzelt.  Het is een goeie kwaliteit, zeggen wij aanmoedigend. Hij kijkt om en grijnst en haalt een munt van vijf dirhams uit zijn zak.  Slimme overbuurman is de helft van zijn handel kwijt. Twee glazen thee en een stokbroodje? Of een paar pjjpjes kif? Glanzende ogen en plotselinge onrust laten niet veel te raden over.

Een paar honderd passanten verder treedt een pijnlijke vorm van verzadiging in: zoveel krom, zoveel pijn. Ogen die afzien verraden. Het dagelijkse ritme van de uitzichtloosheid. Maar ook het machtig vermogen tevreden te zijn met het minimum. We maken ons los van de muur en worden maar weer gewoon toerist.

Tetouan, Marokko

MEDITERRAANSE INGREDIENTEN:

Vanuit het dakterras van onze chambres d’hotes La Tangerina in Tanger, met uitzicht op Spanje, genieten we nog van een laatste mierzoete muntthee. Ondanks dat we ‘zonder suiker’ vragen krijgen we onze thee met 2 ipv 5 grote klonten suiker. Maar je went eraan…. En morgen op weg naar Italie zullen we onze muntthee missen.

view on Spain from "La Tangerina", Tanger , Morocco

We zijn hier 5 dagen gebleven en krijgen eindelijk het gevoel van slow travel, het gevoel van je thuisvoelen in een hotel, de buurt kennen, niet meer lastig gevallen worden door zogenaamde ‘gidsen’, die je de stad willen laten zien, maar je toch meenemen naar de winkel van zoon, broer of neef…Dierbare vrienden hebben ons een paar dagen spontaan opgezocht en zijn meegelopen in onze ontdekkingstocht. De mooiste medina die wij in jaren hebben gezien is absoluut de oude stad van Tetouan: nog niet verpest door toeristen en waar de gewone bewoners, de koopmannen en de ambachtslieden in de smalle witgekalkte en soms overdekte straatjes, vreedzaam naast en door elkaar leven. En dan ‘s avonds weer terugkomen in “La Tangerina” waar met heel veel liefde heerlijk voor ons gekookt is en natuurlijk kan ik jullie hun recept voor ‘Tajine van kip met olijf en citroen” niet onthouden….

De exacte hoeveelheden weet ik niet, want ik heb het gevoel dat de kokkin alles uit de losse hand doet….

-    - - snij een ui, bak deze in een braadpan met 1 eetlepel zonnebloemolie + 1 eetlepel olijfolie

-       - voeg hierbij: zwarte peper + gemberpoeder + snufje safraan + gesneden verse peterselie + wat zout

-          dit 10 minuten laten pruttelen…

-       - stukken kip erbij, liter water erbij en met deksel half uur op laag vuur laten stoven. ( zij gebruiken een snelkookpan…..)

-       - als de kip zacht en gaar is ( en het vocht ingekookt) dit alles in een tajine doen, een handvol ontpitte groene olijven eroverheen strooien en in reepjes gesneden gekonfijte citroen

-       - De tajine op het vuur zetten en alles even laten koken en zo op tafel zetten.

-       Volgens deze kokkin gaat er nooit Ras el Hanout in een tajine…

En de manier waarop zij muntthee maakt is ook niet helemaal zoals wij dat verwachten:

- groene thee in ijzeren theepot doen, kokend water eroverheen  gieten, dan wat verse munt hierbij, een       paar suikerklontjes (sic) erbij,  de theepot op een hoog vuur zetten  en het geheel nog even laten koken en dan vooral oppassen voor het aanraken van de theepot…Van boven schenken om een wit kraagje te krijgen op de thee. Meer voor het effect dan voor de smaak.