Overigens ben ik van mening dat de lente Carthaags kan worden.....

OK, het is waar, er is, toeristisch gezien, weinig aantrekkelijks aan Tunesië. Wel is het zeer de moeite waard om Tatatouine te bezoeken, in het Zuiden, en van daaruit naar de woestijn te trekken. We moeten een keer met meerdere 4x4 auto's een expeditie opzetten langs de Algerijnse en Libische grens. Fenomenaal. Helaas heb je tegenwoordig wel militaire begeleiding nodig omdat ontvoeren een mooie business blijkt te zijn. En we hebben het niet over ruilen tegen kamelen! Nog even iets over de revolutie: deze is niet anders aan het verlopen als elders (in de geschiedenis): de helden van het eerste uur zijn dood of aan het rusten. In de cafés wordt vooral gepraat. Op straat vooral gestaakt en geklaagd. Maar actie? Nee.  Dat schiet dus voor de veranderingsgezinde en liberale Tunesiërs niet op. Democratie is een mooi begrip (als je een beetje meedenkt) , maar werk en rust zijn beter (als je monden te voeden hebt). De roep om de terugkeer van een strenge hand hangt in de lucht. Dus komt het binnenkort neer op de onmogelijke keuze tussen islamitisch fundamentalisme (goed georganiseerde, zorgzame partij) of het grote, oude kapitaal (werk maar corruptie). Als het jonge talent geen vuist weet te maken omdat het vervalt in de oude afasie, dan moeten we vrezen voor een kille herfst, misschien al deze zomer. Advies: investeren en zo een brug slaan met Europa.

Ksar Ghilane, Tunesie

MEDITERRAANSE INGREDIËNTEN:


We zijn bijna aan het einde van ons Tunesisch avontuur , van noord naar zuid, van de zee van water naar de zee van zand en  ook op culinair gebied hebben we niet heel erg veel interessants ontdekt. Altijd dezelfde 'tunesische sla' bestaand uit fijngehakte komkommer, tomaat, paprika en ui met een moot tonijn uit blik ( die toch wel verdacht veel op een zuidfranse Salade Nicoise lijkt),  of  'Mechouia', een prutje van geroosterde paprika's, knoflook en volop de enige smaakmaker die ze overal voor gebruiken, harissa( rode peper pasta...)  Zelfs de couscous is smakeloos....

mint thee met pijnboom pitten, Sidi Bou Said

De munt thee, die we ons voorstellen met bossen heerlijk geurende verse munt, krijg je hier met pijnboompitten of zoals we die aangeboden kregen door een familie die de olijven oogst met de hand aan het binnenharken was, in piepkleine glaasjes, twee slokken, ondoorzichtig, zoet en heel erg bitter alsof het een ristretto is.  Ik vermoed dat die slokjes sterke thee het effect van een red bull drankje hebben, om het zware werk vol te houden.

Kairouan, Tunesie

De beste ervaring is de onvoorstelbare verse vis die je overal langs de kust kan krijgen, ook de enorme variatie aan vissen, waarbij de nog levende octopussen je in de havens als alien monsters aankijken. Slenterend door deze havens vallen ook de stapels aardewerken amforen op, waarmee de vissers deze octopussen vangen.

 

Op onze zoektocht naar een bijzonder recept ben ik eigenlijk alleen dit  tegengekomen van een kok in  Hotel Dar Dhiafa  in een klein dorpje in de binnenlanden van Djerba. Hij vertelde vol trots dat hij  bij Ducasse gewerkt had, maar wat hij daar precies deed zullen we niet achterkomen... Zijn gevulde tongrolletjes zijn in ieder geval heerlijk:

Ingredienten:

80gr amandelen

1 gesneden ui

100 gr garnalen

100gr champignons

1/2 glas olijfolie

handje verse peterselie

Dit allemaal in een mixer mengen, niet te fijn: tong (of zeebaars) filets hiermee vullen en vastprikken met een tandenstoker: even om en om in olijfolie bakken en 4 minuten in de oven.....heerlijke combinatie!

en als wijntip : Selian blanc, 1e cru,  domaine Neferis, mooie zuren, appel, abrikoos, laurier.

 geheime hotel  tip in Nabeul.....